رژیم کتو رژیم کتوژنیک، اصل آن چیست؟ نتایج رژیم کتو چیست و چه بررسی هایی دارد؟ چگونه کار می کند، آیا مشکلاتی وجود دارد، منوی رژیم کتو چیست و آیا مضر است.
- رژیم کتو
- رژیم کتو یک رژیم کم کربوهیدرات و پرچرب است که هدف آن تغذیه بدن کتون است.
چرا رژیم کتوژنیک موثر است، موارد منع مصرف و بررسی چیست، اصل عمل چیست؟ چه چیزهایی باید در منوی رژیم کتو گنجانده شود و در مورد نظرات کسانی که وزن کم کرده اند چطور؟ این همان چیزی است که امروز در مورد آن بحث خواهیم کرد.
رژیم کتو چگونه کار می کند؟
وقتی رژیم غذایی ما حاوی چربی، پروتئین و کربوهیدرات باشد، بدن ما از گلوکز انرژی دریافت می کند. ما گلوکز را از کربوهیدرات ها دریافت می کنیم. اکنون که فروشگاه های مواد غذایی در دسترس هستند، این رایج ترین نوع غذا است. اما در آن روزها چه اتفاقی افتاد که محصولات کربوهیدراتی مانند غلات یا نان به دلیل شکست محصول، زیستگاه یا فصلی بودن کافی نبود؟
لاشه مجبور شد از اسیدهای چرب و پروتئین ها انرژی بگیرد. احتمالاً ویدیوی من در مورد دویدن برای کاهش وزن را به خاطر دارید - اینجاست - در آن به روند به دست آوردن انرژی از طریق اکسیداسیون اسیدهای چرب نگاه کردم. اکنون به طور خلاصه به شما یادآوری می کنم که تمام اندام های ما که دارای میتوکندری در سلول های بافتی هستند کاملاً روی اسیدهای چرب کار می کنند. این عضله قلب، میوکارد و ماهیچه های اسکلتی (همانهایی که در باشگاه پمپاژ می کنیم) و ماهیچه های صاف است.
با این حال، مغز ما که 60٪ چربی دارد، وزن کم نمی کند. حتی یک روزه طولانی آسیب قابل توجهی به توانایی های ذهنی وارد نمی کند. چرا؟ دلیل آن این است که سد خونی مغزی (BBB) سدی است که ثبات محیط داخلی مغز را تضمین می کند. این اوست که اجازه نمی دهد اسیدهای چرب از آن عبور کنند - نه به بیرون (به همین دلیل است که مغز وزن کم نمی کند)، بلکه به داخل نیز می رود. و مغز قادر به مصرف اسیدهای چرب به عنوان منبع انرژی نیست.
با این حال، مغز نمی تواند بدون سوخت باقی بماند، و طبیعت فراهم کرده است که در نتیجه یک رژیم غذایی که نمی تواند مقادیر کافی گلوکز را فراهم کند، مغز به یک منبع سوخت جایگزین - به اصطلاح اجسام کتونی - سوئیچ می کند.
- اجسام کتونی
به سه ماده اجسام کتونی می گویند
- اسید استواستیک (استواستات)
- اسید بتا آمینوبوتیریک (هیدروکسی بوتیرات)
- استون
این مواد در کبد از اسیدهای چرب تشکیل می شوند و به این فرآیند کتوژنز می گویند. استون زیادی تولید نمی شود. سوخت اصلی ما اسید بتا آمینوبوتیریک است. بر این اساس است که در بیشتر موارد، سیستم عصبی مرکزی در دوره عدم وجود کربوهیدرات در رژیم غذایی کار می کند.
آیا رژیم کتو بد است یا خیر؟
کتوژنز یک فرآیند متابولیک کاملاً طبیعی است و نیازی به ترس از آن نیست. همه ترس ها از این واقعیت ناشی می شوند که حالت کتوز - زمانی که بدن روی اجسام کتون کار می کند - اغلب با اسیدوسدوز پاتولوژیک که نیاز به مداخله فوری دارد اشتباه گرفته می شود. اما این چیزها متفاوت است و اکنون ما کمی بحث خواهیم کرد که ماهیت چیست.
کتواسیدوز
چیست - کتواسیدوز. این تقریباً مشابه کتوز است، اما زمانی که ناشی از کمبود گلوکز در نتیجه کمبود کربوهیدرات نیست، بلکه به دلیل کمبود انسولین باشد. به شما یادآوری می کنم که مهم ترین هورمون ما، انسولین، یک ناقل است. این لودر ماست که می داند چگونه گلوکز را از طریق غشای سلولی حمل کند.
وقتی گلوکز زیادی وجود دارد، اما انسولین وجود ندارد یا وظایف خود را انجام نمی دهد، سلول، درست مانند رژیم غذایی بدون کربوهیدرات، شروع به احساس گرسنگی انرژی می کند. در نتیجه، بدن مجموعه‌ای از هورمون‌ها را تولید می‌کند که می‌توانند چربی را تجزیه کنند (لیپولیتیک، در این مورد به آنها ضد جزیره‌ای می‌گویند) و کبد شروع به تولید اجسام کتون از اسیدهای چرب می‌کند. پس چه خبر است؟
مقدار زیادی گلوکز هضم نشده وجود دارد، اجسام کتونی زیادی نیز وجود دارد و کلیه ها سعی می کنند از شر کتون ها و گلوکز اضافی خلاص شوند که باعث کم آبی بدن می شود - به اصطلاح دیورز اسمزی. در نتیجه دیورز، الکترولیت ها شسته می شوند - و شما به یاد دارید که از این ویدیو بسیار بسیار بد است، حتی دو - تعادل الکترولیت ها به سمت اسیدی شدن تغییر می کند و در نتیجه همین کتواسیدوز ایجاد می شود. همه اینها نیاز به بستری فوری دارد، زیرا بیمار به راحتی می تواند اسب خود را حرکت دهد.
کاملاً واضح است که این وضعیت فقط در دو مورد امکان پذیر است
- دیابت نوع 1، زمانی که لوزالمعده انسولین تولید نمی کند
- کم آبی بدن - اسهال، استفراغ، مصرف دیورتیک ها.
یعنی اگر سالم هستید و دیابت نوع 1 ندارید، اصلاً نیازی به ترس از کتواسیدوز ندارید. در مورد شما، سیستم عصبی کاملاً روی اجسام کتون کار می کند.
بنابراین، چگونه از رژیم کتو استفاده کنیم
اول و مهمترین چیز این است که وارد حالت کتوز شوید. و این یکی از سخت ترین کارهاست. از آنجایی که در بیشتر موارد - به یاد داشته باشید که در مورد هموستاز به شما گفتم - مردم برای چندین دهه برای اولین بار غذاهای حاوی کربوهیدرات می خورند - این برای بدن استرس خواهد بود. لاشه به این کار عادت ندارد و در یکی دو روز دیگر وارد حالت کتوز نخواهید شد. زمان می برد. ابتدا، بدن گلوکز و گلیکوژن باقیمانده را می خورد. سپس سعی می کند با استفاده از گلوکونئوژنز از اسیدهای آمینه، گلیسرول و اسید لاکتیک گلوکز تولید کند. و تنها زمانی که شروع فرآیند کتوژنز برای او کاملاً غیرممکن می شود و با یک جرقه شروع به کشیدن سیستم تغذیه سیستم عصبی مرکزی روی ریل های جدید می کند. به یاد داشته باشید - لاشه واقعاً اختلال در هموستاز را دوست ندارد و به بهترین شکل ممکن مقاومت می کند.
این اولین بار است که از همه سخت تر است - شما کسل کننده هستید، عصبانی هستید، قدرت ندارید، مغز شما از کار کردن امتناع می کند، سرتان گیج می رود - و یک سری لذت های دیگر. و مدت زمان این عارضه برای همه متفاوت است، اما می تواند تا دو یا سه هفته ادامه یابد.
دوم. برای ورود به کتوز، باید کربوهیدرات ها را قطع کنید یا آنها را به حداقل برسانید - و این یک مشکل دیگر است. اندام هایی وجود دارند که نمی توانند از اسیدهای چرب یا اجسام کتون به عنوان انرژی استفاده کنند. آنها به گلوکز و فقط گلوکز نیاز دارند - این اپیتلیوم روده، اندوتلیوم عروقی، عدسی چشم، قشر آدرنال، چیز دیگری است - به یاد ندارم. بنابراین نمی توانید آنها را بدون گلوکز رها کنید. لاشه گلوکز را از طریق گلوکونئوژنز یا از ماهیچه های شما یا از حداقل کربوهیدرات های عرضه شده با غذا به دست می آورد. اما نکته اینجاست - در مورد هموستاز به یاد داشته باشید - میل به حفظ تعادل به هر قیمتی - وارد شدن به کتوز دشوار است، اما بیرون افتادن از آن به آسانی پوست انداختن گلابی است. و سپس سلام به رسوبات چربی در طرفین پشت.
سوم — برای وارد شدن به کتوز باید مقدار زیادی چربی بخورید و به هیچ وجه پروتئین را زیاده روی نکنید!!!! و کنترل این نیز بسیار دشوار است. زیرا اگر پروتئین اضافی در رژیم غذایی وجود داشته باشد - با کمک همان گلوکونئوژنز، لاشه بلافاصله از آن گلوکز می سازد - و شما دوباره از این وضعیت سخت به دست آمده کتوز خارج خواهید شد. اگر پروتئین خیلی کم باشد، به تدریج عضله را از دست خواهم داد. و یافتن این تعادل برای یک مبتدی بسیار بسیار دشوار است. با چربی ها، همه چیز ساده است - 80٪ رژیم غذایی باید چربی باشد.
چهارم - مشکل در ارزیابی اینکه آیا وارد کتوز شده ایم یا خیر.
- آزمایش وجود استون در ادرار با نوارها منطقی نیست. ممکن است در کتوز باشیم و استونی در ادرار وجود نداشته باشد.
- تجزیه و تحلیل خون با استفاده از یک گلوکومتر با نوارهای مخصوص اجسام کتون امکان پذیر است، اما این نوارها اصلا ارزان نیستند.
- در نهایت دستگاه های خاصی برای تشخیص استون در نفس وجود دارد. آنها برای بیماران صرع اختراع شدند زیرا رژیم کتوژنیک برای مقابله با حملات صرع خوب است - اما هزینه آنها نیز حدود 100 دلار است.
و در نهایت، اگر تصمیم دارید رژیم کتو را امتحان کنید، چگونه رژیم خود را برنامه ریزی کنید؟
- پروتئین - 1.5-2 گرم به ازای وزن بدن. این مشروط است.
- بقیه چربی است.
چه غذاهایی برای رژیم کتو مناسب هستند؟
- تخم مرغ با زرده
- همه پنیرها
- پنیر خامه ای چرب
- خامه ترش
- سالو
- گوشت خوک
- آجیل
- ماهی قزل آلا
- قزل آلا
- ماهی قزل آلا
- گوشت گوسفند